Veri Tabanımızdaki Haber Sayısı: 3894 

Yağmur Fuarcılık Kurucu Ortağı ve Fuarlar Koordinatörü Berivan Kaya; 2005 yılı fuarcılık sektörü açısından olumlu bir yıldı.

Fuarcılık sektörünü 2005 yılı için değerlendirir misiniz? Sizce fuarcılık sektöründe büyümeyi sağlayacak unsurlar neler?

2005 yılı fuarcılık sektörü açısından olumlu bir yıldı. 12 Aralık?ta katıldığım Fuarcılık Kongresinde TOBB?dan aldığım bilgi çerçevesinde 2005 yılında 125 organizatör tarafından 600?den fazla fuar düzenlendi. ÿu anda ekonomide bir genişleme süreci var bu dönemlerde tanıtım için daha rahat bütçe ayrılabiliyor. Bu da fuarcılık alanına yansıyarak aynı zamanda çok sayıda yeni projenin doğmasına yol açtı. Sektörün bugün en önem arz eden konusu niteliksel gelişimdir. Fuarların sayı olarak artması elbette bir hareketlilik ve gelişme sayılabilir fakat fuarların asli işlevi sektörel büyümeye katkı ve ülke ekonomisinin büyümesine katkıdır. Bu da genel anlamda Ulusal kalkınma demektir. Bu anlamda fuarların ihtisaslaşması, organizatörlerin çok sayıda fuar yapmak yerine belirli alanlarda uzmanlaşması, fuar tanıtım bütçelerini arttırarak ulusal ve Uluslararası boyuta taşımaları gerekmektedir. Bu yüzden de Türkiye?de fuar birim fiyatları artmalıdır. Dünya?daki nitelikli fuar fiyatlarını yakalamalıdır. Aksi taktirde fuarcılıkta niteliksel gelişmeyi ve ülkesel kalkınmayı sağlamak mümkün değildir.

TOBB?un yeni düzenlemeleri değerlendirir misiniz?

TOBB konusuna gelince öncelikle burada yasal bir değişiklikle sanayi bakanlığı görev ve yetkilerini sivil bir kurum olan Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği?ne devir etmiştir. Bu, fuarcılığın yürütme alanında sivilleşmesi, bürokrasinin azalması, işlerin daha hızlı yürümesi açısından olumluluk teşkil etse de sektördeki taban inisiyatifi veya tabanın temsil edilmesi açısından aynı sonucu doğurmamıştır. Bildiğiniz gibi yönetmelik hazırlanırken sayısı 150 olan hiçbir fuar şirketinin görüşü alınmamıştır. Sadece derneklerden görüş alındığı noktasında bilgiler mevcuttur ama dernekler fuar yapımcılarının ancak % 10?luk bir bölümünü temsil etmektedir. Bu açıdan devlet disiplini ile TOBB disiplini arasında bir fark ortaya çıkmamıştır. TOBB?da tepeden kural koyucu olmuştur. Bu yüzden TOBB?un yönetmeliğin birinci maddesinde koyduğu ?fuarcılık  sektörünün ülke ve sektör genel menfaatlerine uygun biçimde geliştirilmesi, sektörün küresel standartlara ulaştırılması? hedefinin tutması muğlaktır. ÿrneğin 7. madde ile fuar alanlarında belirli standartlık aranırken geçmişten bugüne aynı alanlarda defalarca fuar yapmış olan firmaların önü bıçak gibi kesilmiştir. Burada TOBB birinci maddede açıkça belirttiği gibi uygun alanlarda fuarların yetkin şirketler tarafından düzenlenmesini şart koşarak onlarca fuar şirketini ve fuar alanını birden bire yetkin olmayan ve uygunsuz duruma düşürmüştür. Fuar alanlarının belirli standartlar taşıması elbette hepimizin istediği bir durumdur ama bugün Türkiye?de gerçek standartlara sahip fuar alanı 5 taneyi geçmez ve bunların bir kısmı tekel şirketlerin elindedir. Yani 7. maddenin sınırları biraz daha genişletilseydi eminiz fuar yapmaya yetkin şirket bir avucu geçemeyecekti. Sonuç olarak TOBB düzenlediği yönetmeliklerde önce hedef belirlemeli sonra fuar firmalarına fırsat vererek bu çalışmaları sürece yaymalıydı. Ayrıca nitelikli fuar alanlarının yapılması ve fuar şirketlerinin hizmetine sunulması için öncü olmalıydı. ÿünkü Fuar alanları basit inşaatlar değildir, çok yüksek maliyetleri vardır ve bu yüzden bütün ülkelerde ulusal bir politika kapsamında devlet tarafından inşa edilirler.

Burada fuar alanları tabi ki önemlidir ama serbest piyasa kuralları içerisinde bir seyir izlemelidir. TOBB?un ise asıl ele alması gereken nitelikli fuar konusudur. Yani katılımcısı ve talepkar ziyaretçisi olan fuar. Oysa TOBB beşinci maddede ihtisas fuarları için 20 katılımcıyı yeterli görüyor. Bu kadar az katılımcı ile yapılan bir işe FUAR demek mümkün değildir. Böyle az katılımcısı olan bir fuarın ziyaretçisi de olmaz. Dolayısıyla fuarcılıkta iki temel faktör ; katılımcı ve ziyaretçi es geçilirken sadece alan içerisinde yükseklik uygun olmadığı için  bazı şirketlere fuar izni verilmiyor. TOBB?a, fuar alanında yüksekliğin, sergilenecek ürünlere bağlı olan bir parametre olduğunu hatırlatır; örneğin bir turizm fuarında 4,5 metre yüksekliğin neden gerektiğini sormak isteriz. Sonuç olarak yönetmeliğin kesinlikle işin muhatabı olan fuarcılarla yeniden oluşturulması gerekli.

KOSGEB Teşvik yönetmeliğini nasıl değerlendiriyorsunuz?

Burada KOSGEB tarafından yurtiçinde düzenlenen fuarlara verilen teşvik yönetmelikleri serbest rekabet kanununa aykırıdır. ÿünkü teşvik vermek için fuarın birim satış fiyatına müdahale etmektedir. ÿrneğin Uluslararası kapsamda yurtiçinde düzenlenen fuarlara 143 YTL sınırlaması getirmiştir. Yurtdışında Türk organizatörlerin Uluslararası  olmayan fuarlarına ise 360 dolar  birim fiyat belirlemesi düşündürücüdür. Yani bize diyorlar ki fuarının teşvik alabilmesi için birim fiyatın 143 YTL?nin üzerinde olamaz. Böyle bir şey  mümkün olamaz. Bu serbest rekabet kanununa aykırı davranmaktır. Bir mal ve hizmetin bedelini maliyet ve piyasa koşulları belirler. Buradaki belirleme son derece yanlıştır. Bugün Uluslar arası statüde bir fuarın Dünya ortalamasında birim fiyatı en az 200 Euro?dur. KOSGEB böyle bir sınırlama ile Uluslararası fuarcılıkta gelişme çıtasını aşağıya çeker. Zaten biz diyoruz ki teşvikler fuarlara değil firmalara bireysel bazda verilsin. KOSGEB ne kadar teşvik verecekse bunu kendi bütçesine göre ayarlasın. Bundan dolayı firmalar fuar seçimlerinde gerçekten nitelik ve verim kıstaslarını baz alacaklar; ?Nasıl olsa bedava! KOSKEB ödüyor? mantığı ile hareket etmeyecekler böylece verimsiz fuarların yaşama şansı olmayacak, Devlet?in kaynakları da boşa harcanmayacaktır. Yurtdışında herhangi bir ülkede ulusal hatta bölgesel kapsamda fuar yapan Türk organizatörlere ise 300 YTL üzerinden teşvik verilmesi kaynakları fuar firmalarına aktarmaktan başka bir şey değildir ve bu iş bir an önce durdurulmalıdır.

Sektörde yaşanan başlıca sorunlar ve çözüm önerileriniz nelerdir?

Sektörde yaşanan başlıca sorunlar Uluslararası standartlarda fuar alanlarının azlığı, fuar birim satış fiyatlarının dünya ortalamasına göre düşüklüğü, tanıtıma ayrılan bütçelerin düşüklüğü, haksız rekabet, belli resmi örgüt veya kurumlara ait fuar alanlarının sadece tek organizatöre verilerek tekelleşmeye gidilmesi(Konya ve CNR örnekleri), havaalanı olanaklarının kısıtlılığı, Ulusal fuarcılık politikasının yokluğu olarak sıralanabilir. Fuar alanları hızlı bir şekilde belediye, devlet, ticaret-sanayi odası gibi kurumlarca sağlanmalı, işletilmeli; tüm organizatörlere eşit şekilde açılmalı, proje bazında onay verilmelidir. Fuar firmaları düşük satış fiyatı uygulamalarından vazgeçmeli, fiyatlarını Dünya standartları ölçeğine çekerek tanıtım bütçelerini artırmalıdırlar. En önemlisi bir an önce Ulusal bir fuarcılık politikası geliştirilmelidir.

Son Haberler

Üyelerimizden Haberler